Marcha funeral de los titeres

Uda honetan entsaiatzen ari naizen partitura bat da hau. Ea gustatzen zaizuen eta ezagutzen duzuen musika. (Oso ezaguna baita!!)

ZUBEROA

Hau da Xabik eta biok egin dugun inguruneko lana. Zuberoari buruzko gauza asko dauzka; oso ondo sailkatuak. Blog bakoitzak bere lan propioa du Euskal Herriko zazpi probintzietako batekin. Blog honetan Zuberoari buruzkoa duzu. Argazki batzuk eta liburuxka bat dituzu. Espero dugu liburuxka irakurtzen asko ikastea, interesgarria bait da.

zuberoa maddi xabier

Publish at Calaméo or browse others.

POEMAK

Bilduma honetako poema batzuk Igerabidek egin ditu eta beste batzuk Jon Suarezek. Zein baino zein politagoa. Elatzeta eskolako 5.B mailako ikasle batzuek irakurri dituzte poemak, baita kontatu ere. Espero dugu zuei ere gustatzea Igerabidek eta Jon Suarezek egin dituzten poema ederrak. Urtaroei buruzko poemak dira batzuk, oso errealak gainera. Esaten dute udaberria oso polita dela baina nire ustez ederragoa izango litzake guztiok zainduko bagenu.

Eguzkia

Eguzki-izpiek koloreak isladatzen dituzte gure begien-gan, ilargia esnatzen den bitartean eta gero ilargiak ordezkatzen du eguzkia bere izar txiki eta disdiratsuez.Mesedez, ilargia, amalurra eta eguzkia zaindu itzazue behar baitditugu.

IGARKIZUNAK

Tirri-tirri lau iturri zuri mendi baten azpian lau zuhaitzen artean.

Haginak ikusten zaizkit ahoa ireki gabe, haginkada ematean ez dut ezer uzten osorik.

Estaba paseando tranquilamente por el parque, cuando una ardilla se encarmó a la valla y me dijo: -¡Eh, tú! Si, si, tú, ¿Quieres que te cuente un secreto? Yo despistado, le dije: -A la siguiente calle a la derecha, luego gira en la rotonda y sigue todo recto... La ardilla, extrañada, me repitió:¿Quieres que te cuente un secreto?Yo estaba alucinando y dí cuatro o cinco pasos atrás. Cuando una paloma cagó encima de mi hombro. La paloma parecía satisfecha, pero yo estaba lleno de asco. La ardilla estaba perdiendo la paciencia y me gritó:- ¿¡quieres que te cuente un secreto!?-¿si o no? -¡no,no! Soy un hombre ocupado. La ardilla suspiro: -Yo no quería dejar a la ardilla llorando. Y le dije: Vale, adelante, desahógate y cuenta tu secreto. Mi secreto...es...eh...perdón, se me ha olvidado. Yo, apunto de escaparme de esa ardilla rara que hablaba. Y le pregunté por qué tenía capacidad de hablar en nuestra idioma.La ardilla derrepente gritó: ¡eres un genio! ese es el secreto.Yo no sabía qué hacer con esa ardilla rara y olvidadiza, pero, en general, me caía bien. La ardilla sospechaba mi pensamiento. y yo lo notaba. Corrí lo mas rápido que pude hacia mi casa. La ardilla me perseguia, y yo estaba agotado.Caí contra el árbol, cuando un señor cogio la ardilla charlatana y me ofreció la mano para levantarme.Yo saludé, y pregunté: ¿la ardilla es tuya? Sí, un chico me la llevó al parque y... yo pregunté de nuevo:¿como es que sabe hablar? yo la he enseñado a hablar en nuestro idioma, por eso es tan preciada para mí.

JAINKOEN NABARMENKERIA

Kondairak dio antzinako gizakiek dorre bat egin nahi zutela zerura igotzeko. Jainkoa, hori ikustean haserre egin zen eta pertsona bakoitzari hizkuntza bat eman zion elkarri ez ulertzeko. Hala dio kondairak, bai, baina ez da egia. Nik kontatuko dizuet zer gertatu zen aspaldi-aspaldian hainbeste hizkuntza izateko mundu honetan. Aintzinan guztiek hizkuntza berdina zuten, eta pozik bizi ziren. Egun batean, eskulturak egiten hasi ziren. hau izan zen garaiena, iraunkorrena eta politena. Bagdad-en zegoen. Pertsona asko joaten ziren Bagdad-era eta ume, zahar, gazte, emakume eta abarrek ez zituzten jainkoak gogoratzen. Jainkoek nabaritu zuten bazterkeria, eta hizkuntza berri bat asmatu zuten garrantzia gehiago izateko asmoz. Baina txakur batek hitz bat entzun eta, horretaz baliatuz, hizkuntza berri bat asmatu zuen bere espeziearentzat. Jainkoen ganako arreta gero eta txikiagoa zen. Beste zerbait egin nahi zuten jainkoek, zeren txakurrek, katuei, katuek xaguei eta horrela animalia bakoitzak bere hizkuntza propioa zuen. Gizakiak elkarri borrokan hasi ziren eta bakoitzak hizkuntza bat asmatu zuen. Jainkoek porrota onartu behar zuten, beraz zeruko jaun bakoitza hizkuntza batera egokitu zen.

ATERPEA

Aterpe handi eta zabala lurretik, txikia eta argala menditik. Kometak egin genituen Berrizen, eta aireratu Oizen. Menditik haize errotak handiak, lurretik, berriz txikiak. Asko ikasi genuen Berrizen oso denbora gutxian.